In de zomer van 2016 droeg ik heel graag de kleuren turkoois, zwart, grijs en olijfgroen.⁠ Ik verlangde heel erg naar een baan waar ik al mijn passie in kwijt kon, meer voldoening uit kon halen, iets toe kon voegen en vooral blij van werd.

In de zomer van 2016, woonde ik net samen, was het een heerlijke zomer. Ik kwam terug van een vakantie met een hoofd vol ideeën en dromen. Ik was altijd al leergierig, volgde de ene vaktechnische cursus na de andere. Daarbij kreeg ik datzelfde jaar de mogelijkheid om te groeien binnen het bedrijf waar ik werkte: naast mijn werk als haarstylist, de leerlingen in het vak trainen en begeleiden. Een mooie kans, ik zat vol ambitie, wilde mezelf graag blijven ontwikkelen en had de droom ooit voor mezelf te willen beginnen. Hoe of wat precies dat wist ik toen nog niet…

Wel voelde ik ineens een onrust. Na 5 jaar gewerkt te hebben in een kapsalon was ik zoekende. Ik miste de uitdaging en de verdieping in mijn werk. Ook werd ik niet echt blij meer van datgene wat ik deed. Het moest toch ook anders kunnen dacht ik. Het leven is toch niet bedoeld om met tegenzin naar je werk te rijden!? Het moet toch mogelijk zijn juist met plezier naar je werk gaan en iets te doen waar je gelukkig/blij van wordt. Als ik mensen zag of hoorde die vol passie hun werkdagen vulde, was ik stiekem jaloers want dat wilde ik ook zo graag! Ik verlangde heel erg naar een baan waar ik al mijn passie in kwijt kon, meer voldoening uit kon halen en iets kon toevoegen/betekenen voor mensen.

Ik speurde het hele internet af naar vacatures en opleidingen. Waardoor ik vond waar ik op dat moment naar zocht: een opleiding als kleurenconsulent. Hiermee kon ik meer gaan betekenen voor klanten: naast een mooi kapsel, kon ik dan ook advies geven over kledingkleuren!

Zo gezegd zo gedaan, een half jaar en een diploma verder, bleef die onrust van binnen voelbaar. Ik was continue bezig met de ‘toekomst’, ik focuste me vaak op alles wat er nog NIET was/wat ik nog wilde, waardoor ik vergat te genieten in het moment. En ik vond het moeilijk NEE te zeggen, bang om anderen teleur te stellen want dat vond ik heel lastig.

De vraag: WAT WIL IK NOU EIGENLIJK ECHT.. !? was waar ik zo graag antwoord op wilde.